Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2017

Οι τριδυμούλες

Η απουσία του φωτογράφου αισθητή.
Δεν φτάνει που,  όταν μαγειρεύω ένα ωραίο φαγητό λέω "αχ, να ήταν το παιδί εδώ τώρα που έχει ταράξει τα delivery και κοντεύει να πάθει αβιταμίνωση ".

Δεν φτάνει που,  όταν  ψάχνω αφορμές και τον ταράζω στα μηνύματα του τύπου εδώ χιονίζει, βρέχει, ήρθε ο τάδε στο σπίτι, κάτι λέει ο μπαμπάς, κάτι η γιαγιά...  αυτός περιορίζεται στο να μου στείλει ένα χεράκι, σαν να λέει οκ, και εγώ τι θέλεις να κάνω ?

 Εντάξει μάνα.... δεν μπορώ να σου μιλήσω τώρα, φεύγω, έχω μάθημα, με περιμένουν, τώρα ξύπνησα, τώρα πάω για ύπνο ..... να τα πούμε μετά ? 

(Πλάκα κάνω .... υπερβάλλω, δεν τον πρήζω, συνήθισα πια)

Δεν φτάνουν, λοιπόν, όλα αυτά, νοιώθω και την απουσία του,  όταν θέλω να φωτογραφίσω .
Να, εδώ είχα τις τριδυμούλες , τις έβγαλα έξω, έστησα το σκηνικό  και ό,τι μπορούσα έκανα.

Το αποτέλεσμα, μάλλον, είναι καλούτσικο...
                          Μία εκ των τριών, που διαφοροποιήθηκε ενδυματολογικά !




Οι άλλες δυο, πιο τσαχπίνικες !


                                Ακολουθώντας την παράδοση, ξεσήκωσα ένα κόσμο για να φτιάξω σκηνικό,                                         φλοκάτες βγήκαν έξω, καλαθούνες.... χαχα !!!






                                                  
                                          Ας βγάλουμε και καμιά αναμνηστική οι τρεις μας!



                                                 Δεν  έχει καλές προθέσεις η ΄Ηρα !



                                                               

                                                                        Φιλιά πολλά !!!